سریال سوپرانوز محصول 1999 در شبکه HBO تهیه و تولید شد .. قبل از تولید این سریال مخالفت های زیادی صورت گرفت که بیانگر این بود که ژانر گنگستری ژانری منسوخ شده است و ظرفیت ساختی یک سریال بلند از ان وجود ندارد ... ولی نمایش سیزن 1 و به خصوص 2 این سریال خلاف این را ثابت کرد و البته سوپرانوز از عناصری استفاده کرد که در ژانر خود حاکی از نو اوری کامل بود.
داستان سوپرانوز حول و حوش زندگی فردی به نام تونی سوپرانوز می گردد که دارای دو زندگی کاملا متفاوت است..یک زندگی او به خانواده اش اختصاص دارد و زندگی دیگرش به شبکه زیر زمینی مافیای نیوجرسی که او ریاست هر دو را عهده دار است..تونی سوپرانوز با بازی فوق العاده جیمز گاندولفینی (تمام مردان پادشاه) روحی تازه به این سبک سریال سازی داده است و مسائلی که شاید کمتر در این ژانر مطرح می شده نمایان کرده است. یکی از خصوصیت های این سریال طبیعی بودن دیالوگ ها و بازی هاست به شکلی که گاهی فکر می کنید شاهد یک فیلم مستند هستید. جیمز گاندولفینی به گونه ای بازی کرده که هرگز در دام شخصیت های کلیشه ای پدر خوانده ای نیفتاده .تونی سوپرانویی که او خلق کرده بین مرز شخصیتی بی رحم و اتشین مزاج و گاهی شوج طبع و بذله گو راه میرود. از نو آوری های دیگر این سریال شکستن قالب های کلیشه ای مافیایی است، به عنوان مثال رئیس مافیایی نمایش داده می شود که ابتدای سریال ناگهان از هوش می رود و به دکتر روان پزشک مراجعه می کند و بعد از ان ما شاهد مکاشفه ای در دوران کودکی او هستیم و اینکه او چگونه به اینجا رسید . نکته مورد توجه دیگر اینکه تمام همسایه ها از اینکه سوپرانوها یه گروه مافیایی هستند اطلاع دارند و گاها رابطه خوبی با این خانواده دارند.
و اما مهم ترین مزیت این سریال دیالوگ های ان هستند ،شاید برای کسانی که به سریال های داستان محور عادت کرده باشند ،دیدن این سریال کمی سخت باشد ولی گاها به ما این حس القا می شود که اسکورسیزی این سریال را ساخته است. معمولا HBO در سریال های خود در ساختار شکنی پیش قدم است و سوپرانوز یکی ا ز این سریال ها بود که گاها مخالف سلیقه عموم حرکت کرد و تصویری واقعی تر از یک خانواده ای با ریشه ای ایتالیایی و تمام رسم و رسوم این خانواده ها ارائه کرد ، ترنس وینتر و دویید چیس بیشترین نقش را در موفقیت این سریال ایفا کردند. دیالوگ های این سریال بیشتر با ته لحجه ایتالیایی و با اصطلاحات فراوان محلی گفته می شود ،گاهی در یک گفتگوی کوتاه ده ها اصطلاح استفاده می شود که درک دیالوگ ها را برای ما مشکل می کند ، ولی با این حال هیچ کدام از اینها باعث نمی شود از دیدن این شاهکار صرف نظر کنیم. صحنه اخر این سریال یکی از فوق العاده ترین و بحث بر انگیز ترین صحنه های تاریخ فیلم و سریال سازیست ، که فقط تجربه دیدن آن (البته بعد از 86 قسمت) به دیدن صد ها فیلم می ارزد.
سریال در طور مدت پخش خود بیننده گان بسیاری را به خود جذب کرد و در کنار ستایش منتقدان پر درامد ترین مجموعه پخش شده در تلویزیون کابلی نام گرفت ،که با ده ها جوایزی که از Emmy و سایر جشنواره ها کسب کرد یکی از موفقیت امیز ترین تجربیات HBO در سریال سازی نامیده شد. البته انتقاداتی نیز به این سریال در مورد نشان دادن روابط پر تنش خانوادگی ، مشکلات روحی ، قتل ، تجاوز بر*هنگی ، مصرف مواد مخدر و .. به صورت بسیار اشکار ، گرفته شد ولی هیچ کدام از این ها مانع این نشد که منتقدان سختگیر به این که این سریال یکی از بهترین سریال های تاریخ است اقرار نکنند.
امتياز: 9.5
سختي ديالوگ ها: 4
مخاطب: خاص
سریال در طور مدت پخش خود بیننده گان بسیاری را به خود جذب کرد و در کنار ستایش منتقدان پر درامد ترین مجموعه پخش شده در تلویزیون کابلی نام گرفت ،که با ده ها جوایزی که از Emmy و سایر جشنواره ها کسب کرد یکی از موفقیت امیز ترین تجربیات HBO در سریال سازی نامیده شد. البته انتقاداتی نیز به این سریال در مورد نشان دادن روابط پر تنش خانوادگی ، مشکلات روحی ، قتل ، تجاوز بر*هنگی ، مصرف مواد مخدر و .. به صورت بسیار اشکار ، گرفته شد ولی هیچ کدام از این ها مانع این نشد که منتقدان سختگیر به این که این سریال یکی از بهترین سریال های تاریخ است اقرار نکنند.
امتياز: 9.5
سختي ديالوگ ها: 4
مخاطب: خاص
